De relatie tussen de true pricing en CO2-uitstoot
In april 2021 heeft het Europees Parlement besloten dat de Europese Unie in 2050 klimaatneutraal moet zijn. Om dat doel te bereiken, moet de uitstoot van broeikasgassen zoals CO2 in 2030 met 55% zijn afgenomen ten opzichte van 1990. Voedselproductie en hieraan gelieerde activiteiten is verantwoordelijk voor 30% van de wereldwijde CO2-uitstoot. Dat betekent dat ook wij als foodservicemarkt een negatieve impact hebben. Hoe kunnen wij als branche onze verantwoordelijkheid nemen en dit ombuigen naar een positieve impact? In onze optiek is kennis het vertrekpunt. Daarom willen wij je met dit artikel meer inzicht geven in de impact van het thema true pricing op deze uitstoot.
True pricing is een lastig onderwerp in relatie tot het reduceren van CO2-uitstoot. Daarom starten we met een uitleg over de betekenis van true pricing aan de hand van een simpel voorbeeld dat Maurits Appeldoorn van True Price met ons deelde tijdens onze co-creatie sessie over dit thema. Stel: jouw buurman begint een limonadewinkeltje. ‘Leuk voor de buurman’, zou je zeggen: moet hij vooral doen! Maar aan het einde van de dag gooit hij de overgebleven citroenschillen bij jou over de schutting. Hiermee zadelt hij jou op met een kostenpost waar je niet verantwoordelijk voor bent. De rommel moet ten slotte worden opgeruimd en afgevoerd of iemand moet hiervoor worden ingehuurd.
Met onze huidige manier van produceren en consumeren gooien we in feite onze rommel ook bij een ander over de schutting:
- De kledingindustrie in India verbruikt zoveel kostbaar water dat de lokale bevolking verder moet lopen om drinkwater te krijgen of water in plastic flessen moet kopen.
- Door de consumptie van een komkommer wordt kinderarbeid indirect in stand gehouden. Met name kinderen in Afrika moeten namelijk werken om de mineralen te verkrijgen die gebruikt worden in allerlei grondstoffen die nodig zijn voor de productie van komkommers.
- Als we hier een hamburger kopen, dragen we indirect bij aan de verwoesting van de Amazone. Zelfs als de koe hier uit Nederland komt, want deze eet het voedsel dat vaak in Zuid-Amerika wordt geproduceerd.
Iedere keer dat wij iets kopen, gooien we dus rommel over de schutting. Onze consumptie veroorzaakt enorm veel sociale- en milieuschade. Het vreemde is echter dat de schade en de kosten hiervan niet worden berekend in de prijs van een product. De prijs hiervan wordt dus neergelegd bij andere mensen en toekomstige generaties. Dit soort schade wordt daarom ook wel een externaliteit genoemd. Bij true pricing is de oplossing om deze externaliteiten te internaliseren. Dat houdt in dat de externe kosten die worden gemaakt, gedragen worden door degene die het product consumeert. Zo kun je tot de echte prijs van een product komen.
Relatie tussen true pricing en CO2-uitstoot
Bij true pricing is het uiteindelijke doel niet om producten duurder te maken, maar om er gezamenlijk voor te zorgen dat de productie van goederen duurzamer gaat verlopen. De prijsverhoging op producten met de ‘echte prijs’ wordt namelijk direct ingezet om productieprocessen te verduurzamen. Door dat te doen, neemt de prijs van een product uiteindelijk ook weer af, omdat de negatieve impact op de sociale- en natuurlijke omgeving afneemt, waardoor de echte prijs lager wordt.
CO2-uitstoot compenseren
Door middel van true pricing is het ook mogelijk om CO2-uitstoot te compenseren. Hier is eenduidig een cijfer op te plakken, omdat dit per branche en feitelijk zelfs per individueel product verschilt. Eerst moet je namelijk weten hoeveel CO2-uitstoot de productie van één eenheid van een product oplevert. De kosten voor het compenseren van CO2 liggen op € 0,10 per kilogram. Is er voor een product dat voor € 5 in de winkel ligt bijvoorbeeld 5 kilogram CO2 uitgestoten, dan ligt de echte prijs van dat product dus € 0,50 hoger.
Oplossingen
Een oplossing is natuurlijk om voor alle producten de echte prijs te gaan rekenen. De vraag hierbij is altijd wel: is de consument bereid om meer geld te betalen voor de dagelijkse inkopen? Uit onderzoek van PanelWizard in opdracht van ABN AMRO blijkt dat consumenten een gemiddelde prijsstijging van 9,6% gerechtvaardigd vinden om de milieu-impact van voedselproductie in te perken. In het geval van de Angus-burger uit Nederland is dat niet voldoende om de gehele CO2 impact te kunnen compenseren, maar voor andere productgroepen is dat wellicht wel het geval.
Ook blijkt dat bijna tweederde van de Nederlanders (63%) voorstander is van het invoeren van een eerlijke prijs voor vlees: een verbruiksbelasting op milieugrondslag, waarin we betalen voor kosten van broeikasgassen en stikstof en fijn stof. Randvoorwaarde is dat de heffingsopbrengst geïnvesteerd wordt in het verduurzamen van de vleesproductie, groenten, fruit en vleesvervangers goedkoper worden (5% BTW) en lage inkomens gecompenseerd worden. Daarnaast is aangetoond dat Nederlandse consumenten eerder bereid zijn meer te betalen voor biologische producten wanneer wordt aangegeven dat boeren hiervoor een ‘eerlijke’ prijs ontvangen. Volgens dit onderzoek zijn consumenten in veel mindere mate bereid meer te betalen als alleen de gezondheids- en milieuvoordelen van biologische producten worden aangegeven.
Op dit moment zijn er al diverse initiatieven die inspelen op het doorrekenen van de echte prijs. Zo is in Breukelen eind 2021 het eerste koffiehuis ter wereld geopend dat prijzen hanteert op basis true price en vind je in Amsterdam de eerste supermarkt ter wereld die hetzelfde principe hanteert.
In de zomer van 2021 heeft Marketing4Results het thema true pricing centraal gesteld tijdens een co-creatie sessie waarvoor zoals eerder vermeld Maurits Appeldoorn van True Price de inleiding verzorgde. Met alle aanwezigen zijn ontstaan om plastic in foodservice te reduceren. Een aantal van deze ideeën zijn uitgewerkt tot oplossingen die in dit e-magazine worden gedeeld.
Klik hieronder op de afbeelding om de infographic in PDF te openen:
